Samenwerken aan het onderwijs van morgen
Uiteraard denken we na over de betrouwbaarheid en validiteit (meet de toets wat het wil meten) van de toetsen. Maar er is meer werk aan de winkel. Samen met gebruikers van onze toetsen praten we momenteel over de nieuwe generatie meet- en volginstrumenten, zoals het kleutervolgsysteem en LVS 4.0.
Wat zijn jouw wensen?
We beginnen met het opnieuw in kaart brengen van de wensen. Een toets is namelijk altijd een middel en geen doel op zich. Waarom gebruik je een toets? Welke beslissingen neem je op basis van de toetsresultaten en welke informatie moet de toets dus opleveren? De antwoorden op deze vragen zijn anders voor een leerkracht, intern begeleider, directeur of bestuurder. Vanuit al deze perspectieven hebben we over dit soort vragen gebrainstormd. En uiteraard hebben we dit niet alleen gedaan, dat zou vreemd zijn ;-). Met ruim 55 betrokken scholen hebben we tijd geïnvesteerd in de basis: waarom neem je toetsen af en wat heb je daarbij nodig? Tijdens diverse klankbordsessies spraken we over de taken en verantwoordelijkheden in de klas en hoe toetsen daarbij kunnen ondersteunen. Ook hebben we een-op-eengesprekken gevoerd met leerkrachten en directeuren. Samen met hen schetsten wij de eerste contouren van een nieuw volgsysteem.
Praten en luisteren
Dit soort gesprekken zie ik als het leukste aspect van mijn werk. Natuurlijk zijn de gesprekken niet altijd makkelijk, want er is soms ook (terechte) kritiek op onze toetsen. Ik heb inmiddels geleerd dat in de verdediging schieten – toch vaak de eerste neiging – niet helpt. Luisteren wel. Waarom is iets zo belangrijk voor je? Wat zit er achter de kritiek en hoe kunnen we het in de toekomst beter doen? De afgelopen tijd besefte ik ook weer eens hoe ingewikkeld iets als 'imago' is. En hoe het mij raakt dat we soms in een zwart-witdiscussie terechtkomen over toetsen. Dan gaat het over goed of fout, terwijl het naar mijn idee zoveel genuanceerder ligt.
Broodje kroket
Uiteraard moet er ook gegeten worden tijdens zo'n brainstormdag. En terwijl ik samen met een directeur van een openbare basisschool genoot van een broodje kroket, reflecteerden we op de ochtend. Het mooiste compliment van die dag kwam van hem: "Ik heb nooit geweten dat Cito en ik over veel dingen hetzelfde denken en dat jullie zo openstaan voor onze mening. Waarom weten we dat niet?" Daar doen we het voor. Samenwerken aan het onderwijs van morgen. En dat samen gaan wij de komende tijd doorzetten, in allerlei varianten.
We spreken elkaar hopelijk snel!
Hoe kunnen wij nog beter met je samenwerken? Ik ben benieuwd en lees graag jullie reacties!